I’m Nobody ! Who are you ?
Are you – Nobody – too ?
Then there’s a pair of us .
Don’t tell !
They’d advertise – you know !
How dreary – to be – Somebody !
How public – like a frog –
To tell one’s name – the livelong June –
To an admiring bog !
« Emily Dickinson »

من كسي نيستم ! تو كيستي ؟
آيا تو هم كسي نيستي ؟
پس ما يك جفت ايم .
ولي به هيچ كس نگو !
وگرنه همه با خبر مي شوند !
چقدر ملال آور است كه « كسي » باشي !
چقدر سطحي است – مانند يك قورباغه
كه نام ِ خود را سراسر روز تكرار مي كند
در لجن زار ِ‌ستايش و تحسين !